Schakel over naar de lichtmodus die overdag vriendelijker is voor uw ogen.

Schakel over naar de donkere modus die 's nachts vriendelijker is voor uw ogen.

Schakel over naar de lichtmodus die overdag vriendelijker is voor uw ogen.

Schakel over naar de donkere modus die 's nachts vriendelijker is voor uw ogen.

door Olav ten Broek 5 september 2021, 11:12 11 Reacties

Geniet dagelijks van gratis verhalen over oldtimers in je e-mail en meld je gratis aan. 

Volvo is ontstaan ​​toen 's werelds grootste kogellagerfabrikant SKF in 1927 besloot ook auto's te gaan bouwen. Kogellagers gaven ook de naam van het nieuwe lid: Volvo betekent "Ik rol". Een artikel over de Volvo P1800, 1800S, 1800E en 1800ES.

Het merk had al snel de goede reputatie die het bijna honderd jaar later nog steeds heeft, maar 'sportief' hoorde daar niet bij: Volvo bouwde ijzersterke rijmachines die steevast de concurrentie verslaan in levensduur en betrouwbaarheid, maar ze waren een beetje, nou ja , een beetje saai.

Dat veranderde in 1956 flink met het prachtige Amazon, dat al snel werd omgedoopt tot 121 na juridische dreigementen van de Duitse tweewielerfabrikant Kreidler. De Amazone, want zo bleef iedereen het maar noemen, diende als technische basis voor de PV544, waarmee de 'Zweedse Volkswagen PV444 'cat back' een modernere uitvoering kreeg.

Maar het bleef een degelijke gezinsbus en zakenauto, die Amazon. In 1961 zag de sportieve P1800 het levenslicht. Het moet een heel nieuw soort klant aanspreken, de kopers van de sportieve coupé op basis van een sedan. Het zou een typisch jaren zestig fenomeen worden om op basis van een normale sedan een heel andere sportcoupé te bouwen en de Volvo P1800 was een van de eersten (behalve Fiat, want die deed niets anders).

Technisch was er niets revolutionairs aan de P1800. Onderhuids zat dezelfde technologie als in de Amazone. Ook daar was niets mis mee. Uiterlijk was hij een kind van zijn tijd, met een Frua- of Ghia-achtige lijn, een prominente grille die uit de voorkant stak, gespleten bumpers en kleine vleugels die na 1961 al snel een beetje ouderwets begonnen te worden. Maar dat deed er niet toe aan de doorgaans wat conservatieve Volvo-klant. De P1800 was geen sportwagen en werd ook niet als zodanig verkocht. Een sportwagen brult, kruipt in het asfalt en ontketent onstuimige G-krachten op zijn inzittenden. Niets van dat alles met de P1800. Hij reed gewoon goed.

De zitpositie was laag, zodat de auto veilig aanvoelde en lange mensen erin konden zonder bij elke kuil het dak te raken. De achterbank was meer geschikt voor jassen en tassen, maar een kind kon makkelijk meeliften in deze 2 2. Schoonmoeders konden er toch niet in, dat was een niet te onderschatten voordeel. De auto had een grote kofferbak, fijne stoelen, stuurde en remde precies, was comfortabel geveerd, presteerde goed en had een op de Zweedse winter afgestemde verwarming. Wat wil een man nog meer.

Het probleem was dat Volvo in Göteburg helemaal geen productiecapaciteit had voor zijn jongste lid. De 121/122/123 verkocht erg goed en er was niets te klagen over de vraag naar de P544. Daarom werd de P1800 in Engeland geassembleerd, Volvo leverde alleen de technische componenten. Pressed Steel in Coventry stampte de carrosseriedelen, Jensen in West Bromwich las en schroefde alles aan elkaar. Daarom worden de modellen van 1961-1963 nog steeds Volvo 'Jensen' P1800 genoemd.

Het Engelse tintje werd nog versterkt toen vanaf 1962 “The Saint” op tv verscheen. Dat werd een immens populaire serie over een meesterdief, gespeeld door Roger Moore, die bijna elke aflevering rondreed in zijn Volvo P1800. Dit stuwde de productie op tot 5000 eenheden per jaar, wat Volvo ertoe aanzette een nieuwe productielijn te starten, zodat het vanaf 1963 ook een echte Zweedse auto was, geperst uit echt Zweeds staal, gemonteerd door serieus kijkende Zweedse dames en heren (ja, bij Volvo waren er toen al meer vrouwen dan mannen aan de productielijnen). Tegelijkertijd werd de naam veranderd in 1800S, van Sverige (Zweden).

Het model maakte Volvo niet rijk, maar de verkoop bleef stabiel en de P1800 in de showroom gaf het merk dat beetje chique-sportieve reputatie dat het nodig had. In 1968 werd de B20-motor geïnstalleerd en een jaar later werd Bosch benzine-injectie geïntroduceerd en werd de modelnaam 1800E. Tegelijkertijd was er een zwarte grille, een nieuw dashboard, kleine luchtuitlaten op de achterspatborden, de versnellingsbak van de nieuwe 164 en prachtige vijfspaaks aluminium velgen.

Het eerste hoofdstuk verscheen in 1971. De P1800 was in 1961 nog geen hypermodern model, in 1971 was hij ronduit ouderwets, net als zijn basis de Amazon. Hij ging ook met pensioen, de sportman kreeg een tweede jeugd.

Hoofdstuk twee bestond uit de Volvo 1800ES. Dat was een heel slimme manier om een ​​verouderd model nieuw leven in te blazen. In Engeland wordt een tweedeurs stationwagen een “shooting brake” genoemd, letterlijk een auto voor de jacht. De Reliant Scimitar GTE komt al sinds 1968 uit Engeland en Volvo leek een beetje op plagiaat, maar in Göteborg konden ze onmogelijk weten wat er gaande was in de Ogle-studio's in Londen, dus laten we zeggen dat het een van die co- verwekte tweeling.

Plotseling was de sportman een zeer bruikbare auto geworden, met een grote randloze glazen achterklep die toegang gaf tot een balzaal van een laadvloer als de achterbank was weggeklapt. De achterbank was iets vergroot, zonder echt comfortabel te zijn, maar er kon een gezin mee op vakantie en daar ging het om. Gezien de te verwachten zwaardere belasting werd de spoorbreedte vergroot en de achterveren zwaarder. Ook kwam er een Borg-Warner automatische versnellingsbak beschikbaar – de 1800ES volgde gewoon de ontwikkelingen die ook in zijn familiebroers 140 en 240 werden toegepast. Het model eindigde in 1973, maar werd niet vergeten: in 1995 kreeg de Nederlandse 480ES enkele styling cues van de 1800ES met je mee.

In 1966 kocht Irv Gordon uit East Patchogue, een onbeduidend stadje in de staat New York, een gloednieuwe 1800S. Hij heeft er blijkbaar goed voor gezorgd, want in 1987 had hij de Volvo nog en kreeg de 1 miljoen mijl. Dat is 1.609.344 kilometer. Hij besloot door te gaan voor het Guinness Book of Records. Dat lukte hem in 1998: zijn Volvo bereikte dat jaar een afstand van 1,69 miljoen mijl, 2.719.791 kilometer.

Volvo kwam tussenbeide en bood Irv Gordon een contract aan. De inmiddels gepensioneerde leraar zou voortaan alle onkosten vergoed krijgen door de fabriek, als hij maar met zijn kampioenswagen zoveel mogelijk autobeurzen en evenementen zou bezoeken. Blijkbaar vond mevrouw Gordon het goed, want Irv vertrok en toerde door alles wat er gaande was in zowel de VS als Canada in zijn rode 1800S. In feite begon de goede man na zijn pensionering aan een eindeloze, 100% gratis autovakantie in een oude Volvo 1800S. Er zijn slechtere manieren om de herfstdagen van je leven te vullen.

De twee miljoen mijl, 3.218.688 kilometer, werd behaald in 2002 en de drie miljoen mijl, 4.828.032 kilometer, in 2013. Toen Irv Gordon deze wereld verliet, op 15 november 2015, stond er een rode Volvo 1800S voor de deur geparkeerd. met 3,2 miljoen mijl, 5.149.900 kilometer op de teller.

Saai en solide? Ik zal. Kopieer het maar.

Lees ook: – Volvo P1800 en 1800. Al meer dan zestig jaar een geliefde klassieker – De bijzondere ontwerpen van Ogle Design – Elektrische Volvo Amazon combi – ontwerpt accu’s – Ruim zestig jaar ijzersterk: de Volvo Amazon – Reliant Scimitar SE6A

Ben je een klassiekerliefhebber en hou je van de gratis artikelen? Overweeg dan een abonnement op Auto Motor Klassiek, het gedrukte tijdschrift. Die belandt elke maand op je deurmat voor slechts een jaarlijkse bijdrage. Boordevol interessante lectuur, vooral voor de klassiekerliefhebber. Genoeg om je dagenlang van de straat te houden. En alsof dat nog niet genoeg is, draag je ook nog eens bij aan het hele platform voor en door klassiekerliefhebbers. Daarnaast heeft zo’n abonnement nog meer voordelen. Kijk op bovenstaande link voor meer informatie.

Olav, even een korte vraag over dit uitstekende artikel. Je schrijft ergens in het begin: 'De Amazone, want zo noemde iedereen hem steeds, diende als technische basis voor de PV544, waarmee de 'Zweedse Volkswagen' PV444 'kattenrug' een modernere uitvoering kreeg.' Ik heb het vier keer herlezen, maar misschien is mijn interpretatie verkeerd? De Amazon kwam sowieso na de PV-serie, dus hoe had de Amazon als basis kunnen dienen?

Irv Gordon heeft het B18-blok slechts twee keer gereviseerd, waarbij hij elke 5000 mijl zijn olie ververst. Het grootste deel van zijn auto was origineel !!… De scheiding was een tijdje geleden. Zijn dochters hebben de 1800S gedoneerd voor een museum, ik zag een Facebook-opname met iemand anders achter het stuur, maar de monteur die altijd de auto heeft onderhouden naast hem. Irv stond dit NOOIT aan iemand anders toe, ik zat naast hem. Irv is met de auto naar Europa geweest en ik heb hem verschillende keren ontmoet op meetings in Canada en de VS. Nu hij is overleden durf ik je te vertellen waarom hij zoveel gedocumenteerde kilometers heeft gereden, bij toeval ontdekte ik in Gettysburg/VS dat hij niet kon slapen. Dit heet slapeloosheid, hij reed met de auto tot hij moe werd en deed toen een dutje langs de kant van de weg (doe een dutje). Irv was een zeer aangenaam persoon. Na de show in Maddison Square Garden NY kreeg ik al zijn foto's op dvd. unieke man

Dan is de B18-motor inderdaad zo sterk als zijn reputatie en is een tijdige olieverversing inderdaad essentieel. Ik weet dat olie met het ouder worden steeds zuurder wordt en lagerschalen en cilinderwanden poreus kan maken. De reinigende eigenschappen verslechteren ook, waardoor slib zich in elk hoekje en gaatje nestelt. Dus olie verversen, en altijd met een filter.

Ik heb genoten van het besturen van een P1800S vanaf het begin van de jaren 70 tot ik deze Volvo uit 1966 in 2000 verkocht. Wat ik mis in het verhaal is de elektrische overdrive…. Daar was ik zo trots op

Dennis heeft zelf een tijdje voor SKF gewerkt en daar had ik de informatie over. Inderdaad, ik las op de Zweedse Wikipedia over de oorsprong van de productie bij Volvo. Dus ik zat er niet zo ver naast. — De oorspronkelijke plannen voor het bedrijf Volvo waren om het als bedrijf en merk voornamelijk te gebruiken voor een speciale serie kogellagers bedoeld voor de Amerikaanse automarkt, maar dit werd vroegtijdig opgeschort. Op 14 april 1927, even na 10.00 uur, rolde de eerste auto de fabriek uit.

De eerste aanzet voor het idee van een personenauto-industrie binnen SKF was om voet aan de grond te krijgen in de autoproductie om een ​​concurrentievoordeel te behalen bij het ontwikkelen en verkopen van nieuwe lagers voor de auto-industrie. Om het SKF-bestuur concreet te laten zien dat het idee om auto’s te produceren zou standhouden, bood Gabrielsson aan om met particulier kapitaal een testserie auto’s en een volledige investeringsberekening te ontwikkelen, inclusief een nieuwe productiefaciliteit voor de productie van personenauto’s. In 1924 begon hij een samenwerking met Gustaf Larson bij AB Galco in Stockholm, voorheen bij SKF en met ervaring in personenauto-onderdelen uit zijn tijd als ontwerper in Engeland bij de firma White & Poppe. In augustus 1926 wisten ze het management binnen SKF ervan te overtuigen dat de productie van auto's een winstgevende onderneming zou kunnen worden en hun eigen ontwikkeling en verkoop van kogellagers ten goede zou komen. -einde citaat- — Uw opmerking over Jensen is correct, maar ik ben altijd voorzichtig met het negatief beschrijven van een automerk. Voor je het weet schop je de eigenaar van een Jensen op zijn tenen.

In hoeverre was die miljoeneneter nog origineel? Er is ook een soortgelijk verhaal over een kever, die nu 2 bakken en 3 blokken verder is. In feite heeft alleen het lichaam die afstand afgelegd. ... . .

Voor zover ik weet was de Volvo origineel, maar de motor is bijvoorbeeld meerdere keren gereviseerd. Bij extreme kilometers hebben versnellingsbakken altijd een beurt: de synchro-ringen zijn in feite slijtdelen en de lagers, die geen druksmering hebben, gaan echt geen miljoenen kilometers mee. Ook zaken als tussenlagers, kruiskoppelingen, het differentieel en wiellagers zullen af ​​en toe vernieuwd moeten worden. Dat is normaal.

En dat gold ook voor de Atheense Mercedes 240D die hij versloeg, die vier in de fabriek gereviseerde vervangingsmotoren had gekregen in zijn 2,7 miljoen mijl. Dus niet meer het eerste motorblok. En dat maakt niet uit. Ik wil niets afdoen aan de voorstelling, het blijft waanzinnig mooi.

Net terug uit Noorwegen met 9 exemplaren van de 1800 ES. De gele van mij sinds 1987 (34 jaar in bezit), ik noem hem liever break de chasse in plaats van remrem, want dat klinkt waardiger. Waar ES voor staat is niet zeker, misschien van ESTATE. Overigens begreep ik van Irv Gordon in Blois dat hij in scheiding zat, wat te verwachten is met zoveel kilometers op de teller. De kofferbak zat vol met reserveonderdelen en onderhoud, maar het was een erg aardige Volvo-gek.

"Volvo werd geboren toen 's werelds grootste fabrikant van kogellagers SKF in 1927 besloot ook auto's te gaan bouwen." Dat is een beetje simplistisch, 2 SKF-medewerkers besloten voertuigen te gaan maken (de vrachtwagendivisie was jarenlang lucratiever dan die van personenauto's) en kregen steun voor hun avontuur van hun voormalige werkgever.

De productie ging overigens van Engeland naar Zweden, omdat ze bij Jensen ondermaats werk afleveren.

De Volvo versloeg een Griekse Mercedes 240D-taxi op 2,7 miljoen kilometer, die te bewonderen is in Stuttgart.

Ik heb 15 jaar en 200.000 km gereden met zo'n 240D uit 1974. Toen Volvo Amazon en nu 1800 PV. Mijn ervaring is dat Volvo kwalitatief beter is van onderdelen en plaatwerk en minder gevoelig is voor slijtage. De meeste 240D hebben een totale revisie nodig na ongeveer 300.000 km. Vanaf de jaren 60 is het staal bij Mercedes ook gevoeliger voor roest dan het Zweedse staal. Ook moet je geen Mercedes op de brug zetten als de deuren niet goed gesloten zijn, bij Volvo kun je de deuren dan veilig openen en sluiten. Daarnaast zijn de onderdelen voor deze oude Volvo's nog redelijk betaalbaar tegen lage prijzen, zelfs voor de P1800, zeker als je het vergelijkt met bijvoorbeeld een Mercedes Pagode.

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

 Ja, ik meld me ook graag aan voor de nieuwsbrief

Bijlagen De maximale bestandsgrootte voor het uploaden: 8 MB. U kunt uploaden: afbeelding. Links naar YouTube, Facebook, Twitter en andere diensten die in de commentaartekst worden ingevoegd, worden automatisch ingesloten. Zet bestanden hier neer

Dankjewel voor het aanmelden. U vindt een bevestiging in uw e-mail of spambox.