Gebruikersnaam of e-mailadresFabrizio Mejía Madrid schrijft op 2 juli in La Jornada: “Het idee om Adolf Hitler als een uitzondering te beschouwen en zijn ‘eindoplossing’ als een anomalie in de geschiedenis laat zich paradoxaal genoeg herhalen.Ik verwijs naar de verklaring ondertekend door het Centraal Comité van de Joodse Gemeenschap in Mexico op 29 juni, waarin staat: 'De Joodse gemeenschap in Mexico verwerpt het gebruik van de Hitleriaanse term om naar een persoon te verwijzen.Elke vergelijking met het meest bloeddorstige regime in de geschiedenis is betreurenswaardig en onaanvaardbaar'.Mejía verduidelijkt vervolgens dat de verklaring een reactie is op het oordeel van de president, die een publicist van Joodse afkomst die kritisch staat tegenover zijn regering, "Hitler" noemde.Later houdt hij vol: “…wat mij interesseert, is het idee van Hitleriaanse uitzonderlijkheid, dat wil zeggen van de reductie tot de uiteindelijke oplossing als iets dat zo zeldzaam is dat het onvergelijkbaar is met de genociden in Rwanda of Bosnië.Iets uit de geschiedenis.”Het lijkt er zeker op dat Mejía niet echt geïnteresseerd is in het analyseren van dit laatste punt, maar eerder in het rechtvaardigen van het adjectief dat door president López Obrador wordt gebruikt.Hoe het te bereiken?Het kwaad banaliseren, door licentie te geven aan het idee dat iedereen het doet en het is niets bijzonders dat niet meerdere keren is gebeurd.Voorafgaand aan dit idee zou het nodig zijn om eerst te zeggen dat alle genocide uitzonderlijk is, zonder enige uitzondering.Maar ondanks zijn duidelijke overtuiging dat de nazi-holocaust van joden, zigeuners en vele andere slachtoffers nog een van andere genociden is, heeft het noemen van een jood een Hitleriaan speciale connotaties, waar Mejía misschien over zou moeten nadenken.Hoewel de publicist Alazraki niet bekend staat om zijn voorzichtigheid en sympathie, behoort hij tot een groep die naar ons land kwam op zoek naar een toevluchtsoord na het verlies van een groot deel van hun families, waaronder een fractie van de 1,5 miljoen Joodse kinderen die in de kamers van gas samen met hun ouders en grootouders, nadat ze uit de veetreinen waren gestapt.Alsof het een industrieel probleem was, implementeerden de nazi's jarenlang nieuwe technieken voor het transporteren, hanteren en controleren van chemische producten zoals Zyklon B, experimenteerden ze op hun slachtoffers als proefdieren, ontwikkelden ze nieuwe uitroeiingsmethoden en optimaliseerden ze systemen voor deze grote dood industrie.Zelfs toen de oorlog verloren was, haastten de nazi's nog steeds onder andere Hongaarse, Italiaanse en Balkan-joden.Van baby's tot ouderen, iedereen.De weinige treinen, die van vitaal belang zijn voor het transport van de Duitse militaire route vanuit Rusland, Oekraïne, Wit-Rusland, Estland en Litouwen, werden gevorderd voor exclusief gebruik in deze "eindoplossing".Het nazi-doel van de oorlog was niet langer 'Lebensraum', de uitbreiding van hun leefruimte, maar de verwijdering van de aardbodem van alle joden en andere 'inferieure rassen', inclusief mensen met slechts één joodse grootouder.De ovens van Auschwitz-Birkenau, Sobibor, Majdanek, Treblinka, Belzec en Chelmno werkten dag en nacht met gedwongen marsen.De nazi's hebben ook systematisch en vaak om politieke redenen duizenden katholieken, vrijmetselaars, socialisten, anarchisten, communisten, intellectuelen, homoseksuelen, anti-nazi-democraten en anderen, van meerdere nationaliteiten, vermoord.Gelukkig hebben ze de kinderen van gevangenen die de gele ster niet droegen vrijgesteld van het nemen naar de ovens, misschien omdat er geen vrijmetselaars- of communistische kinderen waren en niet bestaan, of dissidente kinderen of anti-nazi-militanten.Ze toonden echter geen medelijden met de joodse en zigeunerkinderen.Met ijzige nonchalance en met behulp van hun geavanceerde technologie tot grote efficiëntie, leidden ze hun slachtoffers naar hun vroegtijdige dood.De chemicus Primo Levi, een groot schrijver en lid van de Italiaanse verzetsbrigades, werd in februari 1944 gevangengenomen, wat hem de kans gaf om te zien hoe de gevangenen snel werden gereduceerd tot skeletachtige schaduwen zonder waardigheid, waardoor ze elk spoor van menselijkheid verloren. .In zijn boek Si esto es un hombre beschrijft hij met opmerkelijke afstandelijkheid hoe honger het heelal van de zintuigen volledig omvat.Dit was het nieuwe normaal voor lagers, de vernietigingskampen.De echte hel op aarde.Het is niet Hollywood dat de nazi-hel heeft uitgevonden.Het zijn vooroordelen, onwetendheid en fanatisme.Het is lafheid en oneerlijkheid, de medeplichtigheid van gewone mensen, wetenschappers en intellectuelen die Hitler steunden.De afwezigheid van solidariteit van andere landen die deden alsof ze niet wisten wat er gebeurde.Het is de verwoestende enkele gedachte die verschillen verafschuwt en veroordeelt om te verdwijnen.