Het is een staatsmanschap van president Emmanuel Macron.En zijn boodschap klinkt dramatisch.Chaos dreigt in Frankrijk als hij zondag geen stevige meerderheid haalt bij de parlementsverkiezingen.Dit is "in het allerhoogste belang van de natie", benadrukt Macron op het asfalt op de luchthaven Orly in Parijs, terwijl de motoren van de presidentiële Airbus op de achtergrond al zoemen.Voor zijn vertrek naar Oekraïne deed Macron dinsdag een dringend beroep op de bevolking.In de eerste verkiezingsronde weigerden de Fransen zo sterk op zijn centrumkamp te stemmen dat de absolute meerderheid van de president in het parlement ernstig in gevaar komt.Het lijdt weinig twijfel dat de liberaal, die eind april werd herkozen voor een tweede termijn, met een relatieve meerderheid kan blijven regeren.Maar ook dat is een gruwel voor Macron.Stilstand en blokkades dreigden toen, hij dramatiseerde het feit dat de macht misschien moest worden gedeeld.Want dat is het verschil met Duitsland: compromissen en coalities komen niet veel voor in de Franse politiek.De parlementsverkiezingen kort na de presidentsverkiezingen zijn eigenlijk bedoeld om een ​​absolute meerderheid voor het staatshoofd te krijgen.Als de stemmen slechts genoeg zijn voor een relatieve meerderheid, zouden Macron en zijn regering gedwongen worden steun te zoeken bij andere kampen.Routine in Duitsland, een zeldzaamheid in Frankrijk, waar een dergelijke regering slechts met een relatieve meerderheid bestond, meest recentelijk onder François Mitterrand (1988-1991).De linkse politicus Jean-Luc Mélenchon manoeuvreerde Macron in deze ongemakkelijke positie.Bij de presidentsverkiezingen, waarin hij als derde eindigde, had de 70-jarige al veel tegenstanders verzameld en degenen die teleurgesteld waren door de dynamische en welsprekende Macron.Vervolgens verenigde hij het gefragmenteerde links in een recordtijd tot een nieuwe linkse alliantie en riep: "Kies mij als premier."Een staatsgreep en propaganda-coup die de linkse alliantie naar praktisch hetzelfde percentage katapulteerde als het Macron-kamp bij de eerste stemming.De sterke prestatie van de linkse alliantie dreef Macron nu tot zijn beroep.Drie keer in de afgelopen decennia is het zelfs voorgekomen dat een premier uit een tegengesteld kamp tegenover de president zat vanwege een gebrek aan een meerderheid in het parlement.Dit is de situatie waar Mélenchon naar streeft, die in Frankrijk samenwonen wordt genoemd.Tot nu toe geven de onderzoeken echter niet aan dat het zover zal komen."De chaos, dat is Macron", zei Mélenchon in een interview met de krant "Le Parisien" over de president en zijn alarmerende verschijning.Hij belooft een "reparlementarisering van het politieke leven".Niet alleen de oppositie kon hiervan profiteren, maar ook het regeringskamp met zijn verschillende groepen, analyseerde de krant "Le Monde".Macrons zorg is echter dat linkse politici in gevoelige posities zoals het voorzitterschap van de begrotingscommissie voortdurend worden bedreigd door showgevechten die door de media worden georganiseerd."Je zult een nieuwe modus vivendi in het parlement moeten uitvinden", zei socioloog Étienne Ollion tegen de krant."De afwezigheid van partijen en parlementaire cultuur in het politieke leven in Frankrijk kan inderdaad leiden tot een situatie van onbestuurbaarheid, die uiteindelijk leidt tot autoritaire voorstellen", zei directeur-generaal Dominique Reynié van denktank Fondapol tegen "Le moons".De ongekende personalisatie van de parlementsverkiezingen met Mélenchon belooft geen snelle verandering, zegt constitutioneel juriste Marie-Anne Cohendet."Dit is weer een teken van de personalisering van de macht die het politieke leven in Frankrijk vergiftigt."Mélenchon creëert een soort oppositiemonarchie.En waar gaat de confrontatie over tussen de twee politici die niet eens op het stembiljet staan?Wat beweegt de Fransen?Het belangrijkste probleem is de koopkracht, die afneemt door de oorlog in Oekraïne en de inflatie.De staat van de scholen en het gezondheidssysteem staan ​​ook bovenaan de lijst.In de spaarzaam gevoerde verkiezingscampagne waren er beloften van enerzijds meer sociale uitkeringen en anderzijds een opleving van de economie en de arbeidsmarkt.Knelpunt is het pensioen, Macron wil de instapleeftijd verhogen naar 65 jaar, Mélenchon wil die verlagen naar 60 jaar.Maar dit geschil wordt niet alleen in het parlement uitgevochten, maar ook op straat.© G+J Medien GmbH