Toen medewerkers van de reclameafdeling van Journal Co. hakken van 15 centimeter door de gang hoorden klikken, gingen ze rechtop zitten.Klanten die belden om advertenties te plaatsen, wachtten in de wacht terwijl medewerkers hun bestellingen afhandelden.Als de wachttijden te lang werden, ging er een alarm af en kwam marketingbaas Beverly Klein uit haar kantoor en liep het callcenter binnen - het geluid van haar stiletto's die haar aanwezigheid kenbaar maakten."Ze was er niet om kritiek te uiten, of te zeggen: 'Werk harder' of te zeggen: 'Dit is onaanvaardbaar'", zegt Beckie Thompson, een voormalige werknemer en kleindochter van Klein."Ze was daar om in een stoel te zitten, een koptelefoon op te zetten en reclame-oproepen te beantwoorden."Klein stierf op 29 september op 95-jarige leeftijd. Ze stopte in 1993 met een 32-jarige carrière bij The Journal Company als senior vice-president marketing.Hoewel ze een sleutelfiguur was, vond Klein zichzelf niet te belangrijk om te helpen met kleinere taken, zei Sandy Wysocki, een andere voormalige werknemer.'Ze wist dat er werk aan de winkel was', zei ze.Klein begon haar Journal Co.-carrière in 1961 als advertentie-nemer.Ze was een jonge weduwe en moeder van vijf kinderen.In die tijd was het zeldzaam dat vrouwen überhaupt een loopbaan hadden, laat staan ​​om leidinggevende te worden.Maar Klein klom snel door de gelederen."Ze was een bal van energie en erg creatief, erg vriendelijk", zegt Keith Spore, voormalig Journal Sentinel-uitgever."Ze was de perfecte advertentieregisseur. Ze kon klanten als geen ander binnenhalen."Klein, vaak de enige vrouw in de kamer, moest haar werkrelaties zorgvuldig beheren.Als jongere vrouwen bij het bedrijf kwamen, nam ze hen vaak onder haar hoede.Toen Wysocki een jonge werknemer was, luisterde Klein aandachtig naar haar, ongeacht wie er nog meer in de kamer was."Ze was een mentor voor mij toen mentoring niet eens een ding was," zei Wysocki.Klein, bekend om haar stijlvolle garderobe, was trots vrouwelijk op de werkvloer.Haar ervaringen als vrouw en werkende moeder hebben ook haar managementstijl gevormd.Klein vertelde de familie hoe ze toezicht hield op een vrouw die elke dag vroeg het kantoor moest verlaten om haar kind van de kinderopvang op te halen.Klein zag potentie in de medewerker en vond het dwaas om haar het moeilijk te maken.Klein was trots om te zeggen dat ze nooit een dag op het werk had gemist.Maar ze miste ook nooit een diploma-uitreiking of een grootouderdag op school, zei Thompson.Ze had 12 kleinkinderen en 25 achterkleinkinderen."Voor de grote baan die ze had en de geweldige dingen die ze heeft bereikt, was haar familie, in haar hart, haar grootste taak", zei Thompson.Klein was ook betrokken bij de gemeenschap.Ze was bestuurslid van de Milwaukee Symphony League en de University of Wisconsin-Milwaukee Foundation.Ze was ook een groot voorstander van onderwijs.Haar familie stelde voor om ter nagedachtenis aan de Divine Savior Holy Angels High School te doneren.Ze werd ter dood gebracht door haar zoon Thom, dochter Mary Pat Pfeil en een kleindochter.Ze wordt overleefd door haar kinderen, Kathleen Ramstack, Dennis Klein en Maureen Lager.Een bezoek zal zaterdag om 10.00 uur worden gehouden, gevolgd door een dienst om 11.45 uur in de Christ King Catholic Church, 2612 N. Swan Blvd.in Wauwatosa.