Zijn noodgedwongen verhuizing valt zo goed als samen met de Woonopstand afgelopen zondag in Rotterdam. Als organisator van het woonprotest heeft hij weinig tijd gehad om zijn verhuizing goed voor te bereiden. “Het was heel druk met de Woonopstand, maar nu ontkom ik er niet meer aan”, zegt hij. Zijn woonkamer staat vol met verhuisdozen. Hij moet alles nog inpakken, meubels uit elkaar halen en een busje regelen. Aanstaande zondag gaat hij over.
Vooral zijn drie dochters hebben de doorslag gegeven om te vertrekken. Zij voelen zich niet meer veilig in een uitgestorven en half gesloopte buurt. “Zij willen niet tussen de ijzeren platen wonen en ik heb een verantwoordelijkheid naar mijn kinderen toe. Voor hen is het geen pretje.” Muizen hebben ook vrij spel nu er zoveel huizen leegstaan.
In de zomer van 2018 valt er bij 524 huurders van corporatie Vestia een brief op de deurmat dat hun sociale huurwoningen gesloopt gaan worden. Vier huizenblokken in totaal gaan tegen de vlakte. Het is een kille boodschap dat de sociale huurders moeten vertrekken voor mensen met meer geld. Want Vestia heeft andere plannen voor de Tweebosbuurt. De corporatie sloopt 524 sociale huurwoningen en bouwt 381 nieuwe woningen. Twee derde wordt vrije sector en één derde sociale huur. Minder sociaal en minder huizen.
In de Tweebosbuurt worden in totaal 588 woningen en bedrijfsruimten gesloopt, waarvan 524 sociale huurwoningen in het bezit van corporatie Vestia. Daarvoor in de plaats komen 137 nieuwe sociale huurwoningen en 244 vrije huur- en koopwoningen. In totaal 381 nieuwe woningen. Daarnaast worden 101 sociale huurwoningen gerenoveerd. De huur in de vrije sector wordt gemiddeld 1222 euro per maand.
Bewoners zijn beduusd en boos. De aangekondigde sloop stuit op fel protest van huurders die gedwongen moeten vertrekken. Zij zeggen “slopen is bezopen” omdat de woningen niet rijp voor de sloop zijn, maar wel onderhoud nodig hebben.
In het begin is het protest klein maar het zwelt steeds sterker aan, zeker als de woningnood nijpender wordt. Vijf jaar geleden stippelt het gemeentebestuur van Rotterdam een beleid uit om vooral kapitaalkrachtige mensen aan de stad te binden. Dat betekent de sloop van goedkoop en bouwen voor mensen met geld. Ook het aantal sociale huurwoningen kan met ruim 10.000 worden teruggebracht. De plannen van Vestia passen goed in dit plaatje.
Alleen de woningmarkt heeft zich heel anders ontwikkeld dan de verwachtingen van vijf jaar geleden. Wonen is voor veel mensen onbetaalbaar geworden, zeker voor starters. Er is een groeiend tekort aan sociale huurwoningen omdat steeds meer woningzoekenden daar een beroep op doen.
Zo groeit de strijd om de Tweebosbuurt uit tot het symbool van de strijd voor betaalbaar wonen. Tijdens het woonprotest staat Mustapha samen met buurtgenoten op het podium in het Afrikaanderpark. “De Tweebosbuurt staat symbool voor het verzet tegen het woonbeleid van de gemeente Rotterdam”, roept hij de menigte toe. “En niet getreurd mensen, de strijd gaat onverminderd door.”
Wrang is het voor de opstandelingen, want hun Tweebosbuurt is niet meer te redden. Maar het aanhoudende protest tegen de sloop slaat nu wel aan. “Drie jaar geleden hadden we dit niet durven dromen”, zegt Mustapha terwijl hij zijn dozen inpakt. “We hebben een nieuwe beweging in gang gezet. We hebben veel ideeën en veel oplossingen en de politiek luistert naar ons. Hopelijk is de winst groter dan het verlies dat we nu moeten nemen.” Mustapha verliest zijn huis maar niemand kan meer om het woonprotest heen. Zowel landelijk als in Rotterdam nemen politieke partijen standpunten van de beweging ‘Recht op de Stad’ over en de woonactivist verwacht dat na de gemeenteraadsverkiezingen van volgend jaar het Rotterdams woonbeleid op de schop gaat.
Bijna alle huurders zijn inmiddels vertrokken. Van de 504 oorspronkelijke huurders zijn er nog twintig over. Van hen hebben zeven een andere woning geaccepteerd en zij bereiden zich voor op een verhuizing. Dertien huurders weigeren vooralsnog te vertrekken. Eén van hen is de 83-jarige Gerard Bijlsma. Hij zal de laatste der Mohikanen zijn: “Ik blijf gewoon zitten. Ik laat me niet intimideren. Ik geef nooit toe, ik sterf nog liever”, zegt hij. In november beslist Vestia of een rechtszaak nodig is om de resterende dertien huurders eruit te krijgen.
Mustapha verhuist tijdelijk naar Feijenoord. Hij is vast van plan om over twee jaar terug te keren naar de Tweebosbuurt als de eerste sociale huurwoningen worden opgeleverd. “Tweebos is toch mijn wijkje, daar voel ik me thuis.”
Wil jij ook landelijk en internationaal nieuws lezen op onze website? Dat kan!